Waarom eten we vis en zeevruchten? Een eenvoudige vraag. We beslissen tenslotte verschillende keren per dag wat we eten. In een context waarbij de beschikbaarheid van soorten voedsel die we kunnen eten in een razendsnel tempo stijgt, blijft vis toch een succesvolle voedselcategorie. Sterker nog, de consumptie ervan blijft al lange tijd stijgen. Onze wereldwijde consumptie van vis en zeevruchten bedraagt nu meer dan 20,5 kg per capita en zal naar verwachting in 2027 21,3 kg bedragen.

Bij Pittman Seafoods zijn we ervan overtuigd dat een groot deel van dat succes is toe te schrijven aan het feit dat deze voedselcategorie nauw aansluit bij de opkomende prioriteiten van de consumenten. Niet alleen zijn er talloze soorten en producten voorhanden die op heel wat verschillende manieren kunnen worden bereid. Vis en zeevruchten beantwoorden ook aan een groot deel van onze verwachtingen op vlak van eten, inclusief onze belangrijke vereisten inzake de gezondheid van mens en planeet.

Vis versus vlees

Voor de meesten van ons is gezond eten enorm belangrijk geworden: het is een middel om een lang en rijkgevuld leven te leiden. Het is dus geen verrassing dat het eten van vis, en dan vooral van vissoorten die rijk zijn aan omega 3 van de lange keten, integraal deel uitmaakt van een gezonde levensstijl.

Deze vetzuren hebben een bewezen ontstekingsremmend effect en helpen het risico op chronische ziektes zoals hartziektes, kanker en artritis verminderen. Ze zijn ook belangrijk voor de ontwikkeling en het onderhoud van de hersenen. Omgekeerd wordt algemeen aanvaard dat een dieet met te veel rood en verwerkt vlees schadelijk kan zijn voor de menselijke gezondheid, met name dan producten met een hoog gehalte aan verzadigde vetten.

Vis boven vlees verkiezen is ook goed voor het milieu. Vissen stoten geen broeikasgassen uit. Gekweekte varkens en herkauwers zoals runderen, schapen en geiten doen dat wel: varkens produceren ammoniak en herkauwers methaan.

Op wereldwijde schaal dragen deze gassen aanzienlijk bij aan de opwarming van de aarde. Tegelijkertijd verergert grootschalige ontbossing voor het grazen van landdieren en de landbouw het probleem van de broeikasgassen verder.

Omdat de visserij geen landbouwgrond of veeteelt nodig heeft, hebben in het wild gevangen vis en zeevruchten in de regel ook een veel kleinere koolstofvoetafdruk dan andere dierlijke eiwitten. Ook gekweekte vis en zeevruchten, die worden geproduceerd in een reeks aquacultuursystemen, hebben een lage koolstofvoetafdruk. Bovendien wordt de sector ook aanzien als ’s werelds meest efficiënte generator van eiwitten.

Verantwoorde productie

Naast de sterke culinaire, emotionele en sociale banden die veel mensen hebben met vis, bieden deze producten ook een van de meest haalbare manieren om de wereldwijde voedselbevoorradingszekerheid te garanderen. Op dit moment zijn vis en schelpdieren goed voor slechts 7 procent van de wereldwijd geconsumeerde eiwitten, terwijl slechts 2 procent van al het voedsel dat we eten uit zee komt. Dit ondanks het feit dat onze oceanen meer dan 70% van het aardoppervlak beslaan.

Maar naarmate we steeds dichter bij een wereldbevolking van 10 miljard komen, een punt dat naar schatting in het midden van deze eeuw zal worden bereikt, wordt de uitdaging om iedereen een gezond dieet te geven dat binnen de planetaire grenzen ligt, des te relevanter.

Op basis van zijn huidige bijdrage heeft vis duidelijk de ruimte om een van de meest efficiënte en duurzame voedingssystemen voor mens en planeet te zijn. Deskundigen hebben vis en zeevruchten inderdaad al geïdentificeerd als de enige eiwitbron die in staat is te voldoen aan de toegenomen toekomstige noden van de bevolking.

Een hogere consumptie

Toch eten we ondanks de gestage toename van de consumptie ervan, vandaag de dag nog steeds niet genoeg vis. De meeste gezondheidsorganisaties pleiten ervoor minimaal twee tot drie keer per week vis of zeevruchten te eten om ons lichaam te voorzien van de nodige omega 3. Naar schatting voldoet slecht ongeveer de helft van de bevolking aan deze basisdoelstelling.

Nu de maatschappij echter meer en meer begaan is met hoe en waar ons voedsel vandaan komt en de daaraan verbonden impact, genieten vis en zeevruchten van een aanzienlijke opportuniteit om dit wereldwijde tekort aan te pakken. Vis is ideaal geplaatst om de harten en geesten van meer en meer consumenten te veroveren door hen ervan te overtuigen hun aandacht te verschuiven van waarom we vis eten naar waarom we vis zouden moeten eten.