Zonder voedsel zouden er geen mensen zijn. Overal ter wereld moeten consumenten toegang hebben tot voldoende voeding, op een duurzame, stabiele en een vlot toegankelijke manier. Maar uit recente schattingen van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (de FAO) blijkt dat tussen 720 en 811 miljoen mensen honger leden in 2020, en dat zijn er 161 miljoen meer dan in 2019. Dat staat te lezen in het rapport ‘The State of Food Security and Nutrition in the World 2021’. Bijna 2,37 miljard mensen hadden niet voldoende geschikte voeding in 2020, een stijging van 320 miljoen in slechts één jaar tijd.
Dat zijn schrikwekkende cijfers. Verder geeft de FAO aan dat geen enkele regio in de wereld gespaard bleef. Door de hoge kosten van gezonde voeding en gestaag hoge armoedecijfers en inkomensongelijkheid hebben zo’n 3 miljard mensen geen toegang tot gezonde voeding. Die wordt ook almaar duurder, wat op zijn beurt verband houdt met een hoger risico op het vlak van voedselzekerheid.
Het wordt dan ook steeds duidelijker dat het noodzakelijk is om onze voedingssystemen aan te passen, zodat iedereen gezond en betaalbaar kan eten. De toekomstige voedingssystemen zullen er ook voor moeten zorgen dat mensen die in de sector werken in hun levensonderhoud kunnen voorzien.
Consumentenwaarden
Een positief element is wel dat wilde en gekweekte vis en schaaldieren aan deze en nog veel meer voorwaarden voldoen. Vandaar dat hun belang voor de voedselveiligheid en hun voedingswaarde meer en meer wordt erkend. Niet alleen als een bron van eiwitten maar ook van essentiële omega 3-vetzuren en essentiële voedingsstoffen die maar beperkt aanwezig zijn in plantaardige voeding. Daarom pleiten de meeste voedingsorganisaties ervoor dat mensen best minstens twee tot drie keer per week vis of schaaldieren eten.
De meeste toeleveringsketens doen het ook uitstekend op het vlak van respect voor het milieu, ethisch verantwoord inkopen en produceren, duurzaamheid, transparantie en vertrouwen. De wilde visvangst en aquacultuur kunnen eiwitten leveren die een veel lagere CO2-voetafdruk hebben dan eiwitten uit andere dierlijke bronnen. Bovendien zijn ze vaak betaalbaarder dan alternatieve dierlijke eiwitten.
Consumptiegroei
In een ander gerenommeerd rapport, ‘The State of World Fisheries and Aqualculture 2022’, kortweg SOFIA, verklaart de FAO dat het prioriteren en beter integreren van visvangst en aquacultuur in wereldwijde, regionale en nationale voedingsstrategieën en beleidsmaatregelen een ‘essentieel onderdeel van de noodzakelijke transformatie van onze agrifoodsystemen’ is.
Het goede nieuws is dat vis eten al geruime tijd in de lift zit. SOFIA rapporteert dat de globale consumptie per capita sinds de jaren zestig verdubbeld is: van 9,9 kg naar 20,2 kg. De gemiddelde jaarlijkse groei was ook telkens hoger dan de bevolkingsgroei en dan de stijging van alle andere voeding met dierlijke eiwitten en alle vlees dat op land wordt geproduceerd.
De FAO verwacht verder dat stijgende inkomens, de groeiende stadsontwikkeling, betere praktijken na het oogsten en veranderingen in voedingstrends zullen leiden tot een verdere stijging van 15%. In 2030 zou de consumptie per capita gemiddeld 21,4 kg bedragen.
Gezond eten is een dominante trend geworden in de voedselconsumptie. De langetermijnvraag naar vis zal dus zeker sneller en sneller blijven stijgen. Gelukkig dragen onze oceanen momenteel nog maar 2% bij tot de voedselvoorziening, uitgedrukt in calorieën, terwijl ze wel 71% van het aardoppervlak bedekken. Het ziet er bovendien naar uit dat de voedselproductie op het land niet wezenlijk meer zal groeien, gezien de dalende oogsten en het tekort aan land en zoetwater. Het zal dus aan de vissector zijn om veel meer gezonde en duurzame voeding te leveren.
Comments