Hoki vinden we vooral in Nieuw-Zeeland terug. Verder wordt deze vis gevangen in de wateren rond Zuid-Australië en voor de kusten van de Stille en Atlantische Oceaan in Zuid-Amerika. Het is een zeer veelzijdige en betaalbare witte vis die in het wild wordt gevangen. Meer en meer mensen vallen voor zijn smaak. Je vindt deze vis dan ook op het menu van professionele keukens in de hele wereld.

Een deel van hoki’s succes is te danken aan het hoge vetgehalte. Hierdoor heeft deze vis meer smaak dan veel andere witvissoorten. Gekookt levert de vis sappige, middelgrote vlokken op.

Verse hoki wordt op grote schaal vermarkt in Nieuw-Zeeland en Australië. De diepgevroren filets vinden we vooral terug op de internationale markten. Naast kabeljauw en Alaska pollock is het een van de drie belangrijkste vissen die door McDonalds wordt gebruikt in de razend populaire Filet-O-Fish. Fastfoodrestaurants zijn trouwens de plek waar de meeste consumenten voor het eerst hoki proeven.

Lang en slank

Hoewel hoki de meest voorkomende naam van de vis is, kennen mensen de soort ook als blauwe grenadier, blauwe heek, Nieuw-Zeelandse whiptail, whiptail of whiptail-heek. De wetenschappelijke naam is Macruronus novaezelandiae. En zoals de alternatieve namen al doen vermoeden, behoort deze vis tot de heekfamilie.

In de wilde vangstvisserij zijn deze snel groeiende vissen lang en slank. Ze worden ongeveer 1,3 meter lang en leven op een diepte van 10 – 1.000 meter. Hoki’s eten voornamelijk kleine schaaldieren.

Hun lichaamskleur is lichtblauw-groen aan de bovenkant en zilver aan de zijkanten en op de buik. Hun vinnen hebben een donkerder kleur.

Economische waarde

Qua volume is hoki de grootste commerciële vissoort van Nieuw-Zeeland. De vis wordt het hele jaar door gevangen op verschillende plekken in het land. Hiervoor worden midwater- en bodemtrawls ingezet. Het hoogseizoen ligt tussen mei en augustus.

In de afgelopen twee decennia varieerde de aanvoer van hoki in Nieuw-Zeeland van 90.000 tot 250.000 ton. De vangstbeperkingen worden telkens aangepast om de gezondheid van de soort in stand te houden. Elk jaar maken wetenschappers een schatting van de grootte van het bestand. Dat is nodig omdat de soort snel groeit en zich snel voortplant. Ook de watertemperaturen en de vangst van het voorgaande jaar kunnen een invloed uitoefenen op de grootte van het bestand.

Volgens Fisheries New Zealand vertegenwoordigde de hokivangst in 2018 meer dan 850 miljoen euro. De export van deze vis droeg 140 miljoen euro bij aan de economie van het land.

Traditioneel wordt de meeste Nieuw-Zeelandse hoki geëxporteerd naar belangrijke markten zoals de EU, de Verenigde Staten, China, Japan en Australië.

Goed beheer

De Nieuw-Zeelandse hokivisserij wordt opgesplitst in een oostelijk en westelijk bestand. Er gebeurt wetenschappelijk onderzoek naar beide bestanden en er zijn afzonderlijke vangstbeperkingen die de minister van Visserij jaarlijks bepaalt als onderdeel van het totale quotum.

Maar het is niet enkel de overvloedige aanwezigheid van de vis die de Nieuw-Zeelandse hoki onderscheidt. De vis wordt ook geprezen als gamechanger op het vlak van duurzaamheid. De hoki was immers ’s werelds eerste grote witvisbestand dat het ecolabel van het Marine Stewardship Council (MSC) behaalde. De eerste certificatie volgens de standaard kwam er in 2001, de volgende in 2007, 2012 en 2018.