Een nieuw rapport dat beweert dat de Nieuw-Zeelandse hokivangst gedurende zestig jaar meer dan tweemaal het volume bedroeg van de officieel aangegeven cijfers is volgens Seafood New Zealand, de Nieuw-Zeelandse beroepsvereniging voor vis en zeevruchten, niet wetenschappelijk aannemelijk. Bovendien vermeldt het meest recente onderzoek naar de stand van zaken in de visserij dat als gevolg van de aanzienlijk verlaagde quota’s tijdens de periode 2001-2007 het hokibestand gedurende de laatste acht opeenvolgende jaren aanzienlijk is uitgebreid en nu comfortabel het doelcijfer heeft bereikt of overstegen. Momenteel zit het bestand de facto op het hoogste niveau van de eeuw.
De hoki maakt deel uit van de familie van de heken en is de meest voorkomende vissoort in Nieuw-Zeeland met een totale toegestane commerciële vangst (TACC) voor het visjaar 2015/16 van 151.540 metrische ton. Het merendeel van de vangst wordt van oudsher uitgevoerd naar belangrijke markten zoals de EU, de Verenigde Staten, China, Japan en Australië.
STRIKTE REGELGEVING
Het nieuwe controversiële rapport Reconstruction of Marine Fisheries Catches for New Zealand (1950-2010) werd al opgepikt door verschillende nieuwszenders en suggereert dat Nieuw-Zeeland gedurende deze periode lagere vangstcijfers heeft doorgegeven aan de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO). Deze en andere beweringen worden echter zowel door de sector als door de regering weerlegd. Zij verwijzen naar de strikte documentatievereisten over de vangsten, de strenge handhavingsniveaus en de enorme boetes voor overtredingen gedurende de afgelopen 30 jaar.
Bovendien beklemtoonde de visserijsector dat ze gebruikmaakt van onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek om de duurzame quotaniveaus te evalueren. Hieruit blijkt dat de huidige vangsten in deze periode zeer dicht bij de gerapporteerde vangsten liggen. Voorts hebben meer dan de helft van de diepwatervloten, en ook alle door andere landen gecharterde zeeschepen, nu waarnemers aan boord van het Ministry for Primary Industries (MPI).
Algemeen directeur van Seafood New Zealand Tim Pankhurst zegt in een verklaring het volgende: “Schattingen eerder gaan baseren op historische anekdotes dan op feitelijke wetenschappelijke gegevens doet onze internationaal erkende en duurzaam beheerde visserijen veel oneer aan.”
DUURZAAM GECERTIFICEERD
Nieuw-Zeelandse hoki springt er niet alleen uit vanwege het volume aan gevangen vis en de grote internationale vraag, maar wordt ook gelauwerd als een revolutionaire vissoort op weg naar een duurzame visvangst. Hoki mocht immers als eerste grote witvisbestand ter wereld het ecolabel in ontvangst nemen van de Raad voor Marien Beheer (MSC) bij een eerste certificering volgens de normen in 2001. In 2007 en in 2013 werd de vis opnieuw gecertificeerd.
Bovendien werden alle visserijen die vissen op zuidelijke blauwe wijting, witte tonijn, heek en leng volgens het programma als duurzaam gecertificeerd.
VISSEIZOEN
De Nieuw-Zeelandse hokivangst bestaat uit een oostelijk en een westelijk bestand. Elk van deze bestanden wordt wetenschappelijk onderzocht en er zijn aparte vangstbeperkingen van toepassing in een breder kader van algemene vangstbeperkingen die jaarlijks worden bepaald. Momenteel is de hokivangst erg duurzaam dankzij het gevoerde wetenschappelijk onderzoek met een jaarlijks prijskaartje van 10 miljoen NDZ (6 miljoen euro), en dit in combinatie met het voorzorgsbeleid op het gebied van de totale toegestane vangsten.
Hoki wordt in verschillende visgronden gevangen in het hele land, zoals het Stewart-Snares rif ten zuiden van Stewarteiland, het Sub-Antarctische gebied, de westkust van het Zuidereiland, de Straat Cook en het Plateau van Chatham ten oosten van het Zuidereiland.
Treilers vangen het hele jaar door hoki, maar het belangrijkste seizoen loopt van juni tot september.
Comments