Er is maar weinig voedsel waar zoveel om te doen is als kreeft. De kreeft mag dan niet de meest esthetische zeevrucht zijn, ze siert toch vaak onze borden en wordt alom gegeerd omwille van de rijke, zoete smaak en de sappige textuur.

Consumenten zijn het meest vertrouwd met de Amerikaanse en Europese zeekreeften, de Homarus americanus en Homarus gammarus. Beide soorten leven in koud water aan weerskanten van de noordelijke Atlantische Oceaan.

Goede vangst
Van beide soorten komt de americanus uit Canada en Noordoost-Amerika het meest voor, waardoor deze zich ontpopt heeft tot de populairste en meest betaalbare kreeft in Europa en in de vangstgebieden. In de meeste commerciële visserijen is de hoeveelheid aangevoerde kreeft de eerste indicator van overvloed en de laatste decennia wordt er steeds meer kreeft gevangen. Van 2002 tot 2012 stegen de vangsten met 70 procent tot 72.000 ton en 65.000 ton in Canada en de VS. Hierdoor is kreeft een van de meest waardevolle exportproducten in de vis- en zeevruchtenindustrie van beide landen.

Seizoenen en duurzame vangst
Ondanks de grote hoeveelheden blijven de visserijen vrij ambachtelijk en dat verhoogt de duurzaamheid. Kreeften worden gevangen met lokaasvallen op de zeebodem. Kleine boten maken elke ochtend de vallen leeg, behalve op zondag. Daarna worden de levende kreeften naar plaatselijke verwerkingsplaatsen gebracht. De eenvoudige vangmethode is dezelfde in beide landen, maar de vissers vangen de kreeften wel op twee heel erg verschillende tijdstippen: in de lente in Canada en in de herfst in Maine. In deze periodes zijn de kopers dan ook het actiefst. Zij willen genoeg premium kreeften inslaan om hun klanten het hele jaar door een stabiel aanbod kreeft te kunnen garanderen. In Canada opent de visserij haar deuren van 1 mei tot 30 juni, wanneer de kreeften het actiefst en op hun best zijn. Op dat moment is hun pantser hard en zijn ze dik en vlezig. Kreeften doen meestal een statische winterslaap tijdens de wintermaanden, wanneer het water koud is. Na juni krijgen ze ook een nieuw pantser en verliezen ze het oude. Op dat moment is de kreeft zacht en heeft ze weinig vlees. In de herfst ontpopt Maine zich wereldwijd tot het kreeftenwalhalla. De beste schaaldieren worden hier tussen oktober en november gevangen.

Verantwoord management
In plaats van de visserij met quota te beperken, heeft Canada een licentielimiet en een maximumaantal vallen per licentiehouder opgelegd. Er zijn ook beperkingen op de minimummaat voor de gevangen kreeften. Bovendien zijn alle vallen gemerkt en uitgerust met een ingebouwd ontsnappingsmechanisme om kleine kreeften en vissen in alle veiligheid opnieuw in vrijheid te stellen. Te kleine kreeften en vrouwtjes met eitjes worden ook opnieuw in zee gezet. De Canadese kreeftenvangst wordt wereldwijd beschouwd als duurzaam en sommige gebieden zijn op weg naar hun Marine Stewardship Council (MSC) certificaat. In de VS werden gelijkaardige maatregelen getroffen om de vangst duurzaam te houden. Daar is de minimummaat voor de gevangen kreeften één pond (454 g).

Vooruitzichten voor de sector
In 2013 stortten de kreeftenprijzen in elkaar door te grote vangsten. Door de strenge winter van 2013/2014 kwam het nieuwe seizoen echter maar aarzelend op gang in Canada, waardoor de prijzen opnieuw de hoogte ingingen. Ook al wordt er nu, na de dooi, stilaan meer kreeft gevangen, toch voorziet de sector een lagere totaalvangst dan gewoonlijk, met vrij hoge prijzen. Vissers en verwerkers zullen dit jaar ook kunnen teren op een hoge vraag uit de VS naar rauwe kreeft en gekookt vlees.