seafood benefits

Zeven geweldige gezondheidsvoordelen van zeevruchten


Omdat zeevruchten zo’n rijke diversiteit aan heerlijke proteïne en onvergetelijke eetervaringen bieden, is het makkelijk om te vergeten dat vis en...
Meer lezen

Aquatech en innovatie: het veranderende landschap van de visteelt


De aquacultuur, die al een van de snelste voedselproductiesectoren ter wereld is, bevindt zich ook midden in een technologische revolutie, waarbij de...
Meer lezen

frozen scallops on ice

De vele voordelen van bevroren vis


Als voedselcategorie blijven vis en schaal-en schelpdieren zeer goed presteren in een voortdurend evoluerend consumentenlandschap. Te midden van de...
Meer lezen


Wat zijn de verschillen tussen de Codex Alimentarius en de AFNOR? 2 minuten

  apr 25, 2023

Producenten van verantwoord gekweekte en gevangen vis en schaaldieren, zoals Pittman, moeten zich aan de nationale regelgeving houden. Daarnaast kunnen ze klanten producten leveren die beantwoorden aan verschillende intergouvernementele richtlijnen, waaronder de Codex Alimentarius en AFNOR International.

De Codex Alimentarius

In 1963 riepen de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de Codex Alimentarius in het leven. Dat document is een verzameling met internationaal erkende normen, gedragscodes, richtlijnen en aanbevelingen rond voedsel, voedselproductie, voedseletikettering en voedselveiligheid.

De Codex staat onder het toezicht van de Codex Alimentarius Commissie (CAC), een intergouvernementele organisatie met afgevaardigden uit elke FAO- en WHO-lidstaat. De belangrijkste doelstellingen van de Commissie: de gezondheid van de consument beschermen, de internationale handel bevorderen en eerlijke praktijken in de internationale voedselhandel waarborgen.

De Codex omvat een reeks aanbevelingen voor zijn leden. Hoewel die op vrijwillige basis zijn, vormen ze vaak de basis voor nationale wetgeving inzake voedings- en voedselveiligheidsrichtlijnen. De Codex omvat normen voor alle belangrijke levensmiddelen (of ze nu bewerkt, semi-verwerkt of rauw zijn) en besteedt speciale aandacht aan bepalingen rond voedselhygiëne, levensmiddeladditieven, residuen van pesticiden en diergeneesmiddelen, verontreinigende stoffen, etikettering en presentatie, analyse- en bemonsteringsmethodes en import- en exportkeuring en -certificering.

Binnen de Codex vinden we meerdere documenten terug die gelinkt zijn aan specifieke voedingssectoren. Het belangrijkste document voor vis- en schaaldieren is de ‘Gedragscode voor vis en visserijproducten’, die – zoals de code toelicht – “van toepassing is op het kweken, oogsten, behandelen, produceren, verwerken, opslaan, transporteren en verkopen van vis, schaaldieren en ongewervelde waterdieren en daarvan afkomstige producten uit mariene en zoetwaterbronnen die bestemd zijn voor menselijke consumptie”.

De code werd opgesteld door het Codexcomité voor vis en visserijproducten en geeft algemeen advies rond de productie, opslag en verwerking van vis en visserijproducten aan boord van vissersschepen en aan wal. Het document heeft ook betrekking op de distributie en verkoop van vis en visserijproducten.

Daarnaast wil de code gebruiksvriendelijke achtergrondinformatie bieden en een leidraad vormen voor de ontwikkeling van procesmanagementsystemen voor vis en schaaldieren. Zo kunnen gebruikers goede productiepraktijken (GPP) integreren, maar ook de risicoanalyse en kritische controlepunten (HACCP) toepassen in landen die zulke maatregelen nog niet hebben ontwikkeld. Bovendien kan de code worden gebruikt tijdens de opleiding van vissers en medewerkers binnen de sector van de vis- en schaaldierverwerking.

AFNOR International

Hoewel de Association Française de Normalisation niet zo bekend of vaak ondertekend is als de Codex, is de AFNOR al langer een voorvechter van vrijwillige normen.

De Franse vereniging voor normalisatie werd in 1926 opgericht in Parijs en is nu de ledeninstelling van de Internationale Organisatie voor normalisatie (ISO), met internationaal bereik. Daarbij organiseert AFNOR internationale activiteiten rond normalisatie en verstrekt de vereniging informatie, certificaten en opleidingen via een netwerk met belangrijke partners. Geregeld stelt AFNOR nieuwe normen op en worden oudere normen herzien. Zo wordt continu nagedacht over de gestage evolutie van sectoren zoals de voeding en het belang van verschillende bezorgdheden in het domein.

Actia is de partner van AFNOR die het meest relevant is voor vis en schaaldieren. Die organisatie verenigt de activiteiten van de instituten voor voedseltechnologie en hun partners, die dag in dag uit bedrijven en vooral kmo’s ondersteunen.

Met meer dan 80 sites in Frankrijk spelen de centra van Actia een rol in alle sectoren van de voedingsindustrie en bij de promotie van landbouwproducten voor andere gebruiksdoeleinden, zoals de biotechnologie, fijnchemie en farmacie.

Hoe Pittman omgaat met de Codex en AFNOR

Pittman bedient een brede waaier aan klanten. Velen onder hen schrijven voor dat de AFNOR- en/of Codexparameters moeten worden nageleefd.

Laten we er visfilet als voorbeeld bijnemen. Beide normen evalueren parameters zoals hoeveelheid bot, de aanwezigheid van parasieten, het vochtgehalte, de geur en smaak. AFNOR hanteert daarnaast een reeks extra criteria, waaronder de staat van de huid en schubben en de kleur en textuur van het product.

De Codex is algemeen aanvaard in de visindustrie en wordt ook ondersteund door de leveranciers en producten van Pittman. Sommige kopers – doorgaans uit Frankrijk – geven echter de voorkeur aan zeevruchten die beantwoorden aan de nog striktere en meer uitgebreide AFNOR-criteria. In veel gevallen kan Pittman ook hiervoor zorgen.


Comments