Aquacultuur blijft aan belang winnen in de wereldwijde toelevering van vis en zeevruchten. Het jaar 2014 was eigenlijk het eerste jaar waarin de menselijke consumptie van producten uit aquacultuur de consumptie van in het wild gevangen vis oversteeg.
Volgens het meest recente tweejaarlijkse verkennende voedselrapport van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) verwacht men de productie op basis van aquacultuur in 2015 voor het tweede opeenvolgende jaar met 5% zal stijgen. Daardoor zal dit segment nog meer aandeel verwerven in de groeiende wereldwijde toelevering van vis en zeevruchten.
Het rapport schat dat de algemene visproductie in 2014 met 1% is gestegen, tot 164,3 miljoen euro. Dit dankzij een stijging van 5% in de opbrengst van de aquacultuurproductie, tot 74,3 miljoen ton, wat een inkrimping van 2% compenseerde in de productie van wilde vis naar 90 miljoen ton.
De gedaalde productie in wilde visserijen had vooral te maken met een lagere vangst van ansjovis omwille van weerfenomeen El Niño.

BELANGRIJKSTE SOORTEN

Ansjovis buiten beschouwing gelaten, voeren – wanneer we spreken over volume – Alaskakoolvis, gestreepte tonijn en sardines de top drie aan van de in het wild gevangen vissoorten. In aquacultuur staan tilapia, garnalen en zeewolf bovenaan de lijst (uitgezonderd waterplanten en karper).
Wat betreft waarde worden vooral hoogwaardige soorten zoals garnalen, zalm, tonijn, bodemvis, platvis, zeebaars en zeebrasem verhandeld. In dit opzicht blijft garnaal het belangrijkste op zichzelf staande product op vlak van waarde, goed voor 15% van de totale waarde van internationaal verhandelde visproducten. Toch steeg de afgelopen decennia ook het aandeel van zalm in de wereldwijde vis- en zeevruchtenhandel flink met 14%, en dit dankzij de uitbreiding van de productie op basis van aquacultuur in Noord-Europa en Noord- en Zuid-Amerika.

CONSUMPTIE IN DE LIFT

Belangrijke trends in het rapport van de FAO bevestigen dat de sterke consumentenvraag op de Amerikaanse en Europese markten de internationale vishandel in 2014 en 2015 een stevig duwtje in de rug gaf, maar dat ook meer mensen wereldwijd de gezondheidsvoordelen van het regelmatig eten van vis steeds meer op prijs stellen.
Verwacht wordt dat de directe menselijke consumptie, goed voor ruim 85% van het uiteindelijke gebruik van vis en zeevruchten, dit jaar met 2% zal stijgen tot 147,5 miljoen ton. Dit betekent een beperkte stijging in de wereldwijde visinname per capita; van 20 kg in 2014 tot 20,1 kg in 2015.

Bovendien voorspelt het rapport dat in 2015 het verwachte herstel van de wereldwijde visvangst in het wild tot een terugval van 9% zal leiden in het gebruik van vis als voeder, dat meestal gebruikt wordt in de aquacultuur.

Hoewel de visprijzen onderhevig zijn aan schommelingen volgens soort, bleven ze relatief hoog in 2014. Bijgevolg schat de FAO dat de waarde van de vishandel vorig jaar een record bereikte van 143,9 miljard dollar of 131,1 miljard euro.

VOORSPELLINGEN VOOR 2015

De algemene vooruitzichten voor de wereldwijde handel in vis- en zeevruchten zijn vrij positief voor 2015. Verwacht wordt dat de productie van belangrijke soorten zoals garnaal en zalm de hoogte ingaat.
Tegelijk voorspelt men dat de ansjovisvangst dit jaar zal stijgen, en dat is goed nieuws voor het stijgende aantal aquacultuurproducenten die ansjovis als ingrediënt in hun voeder gebruiken.

Dankzij de verhoogde productie van wilde en gekweekte vis voorspelt het rapport van de FAO dat de visproductie in 2015 zal afklokken op 168,6 miljoen ton, een stijging van 2,6% tegenover vorig jaar, terwijl verwacht wordt dat de waarde slechts matig zal stijgen tot 144,5 miljard dollar of 131,6 miljard euro.

FAO GEDRAGSCODE

Het is ook het vermelden waard dat 2015 de twintigste verjaardag is van de FAO Gedragscode voor verantwoorde visserij. Dit is een baanbrekend en onderhands document dat de beginselen en normen uiteenzet voor de nationale en internationale inspanningen om een duurzame productie van vis- en zeevruchten te verzekeren.

Het vormt de basis voor de ontwikkeling van verschillende nieuwe instrumenten om nieuwe uitdagingen aan te pakken op vlak van illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IOO) en kleinschalige visserijen.