seafood benefits

Zeven geweldige gezondheidsvoordelen van zeevruchten


Omdat zeevruchten zo’n rijke diversiteit aan heerlijke proteïne en onvergetelijke eetervaringen bieden, is het makkelijk om te vergeten dat vis en...
Meer lezen

Aquatech en innovatie: het veranderende landschap van de visteelt


De aquacultuur, die al een van de snelste voedselproductiesectoren ter wereld is, bevindt zich ook midden in een technologische revolutie, waarbij de...
Meer lezen

frozen scallops on ice

De vele voordelen van bevroren vis


Als voedselcategorie blijven vis en schaal-en schelpdieren zeer goed presteren in een voortdurend evoluerend consumentenlandschap. Te midden van de...
Meer lezen


Blauwdruk van de FAO voor een verantwoord visserijbeheer 2 minuten

  okt 09, 2014

In 2012 klokte de wereldwijde visserij- en aquacultuurproductie af op 158 miljoen metrische ton. Dat is 10 miljoen metrische ton meer dan in 2010, aldus de laatste uitgave van ‘The State of World Fisheries and Aquaculture’ van de FAO, de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Het nieuwe rapport oppert eveneens dat mensen nog nooit zoveel vis hebben gegeten of zo sterk afhankelijk waren van deze sector als vandaag.

De visserijen die in het wild vis vangen, worden aangevoerd door China, Indonesië en de VS. De bijdrage van deze top 3-landen aan de totale productie van 2012 wordt geraamd op 91,3 miljoen metrische ton, in vergelijking met 33,9 miljoen metrische ton in 1960. In dezelfde periode steeg de wereldwijde visconsumptie per capita van 10 tot 19 kg door de stijgende vraag van de groeiende bevolking, hogere inkomens en efficiëntere verdeelkanalen.

Bovendien schat het Departement Visserij en Aquacultuur van de FAO dat het totale aantal vissersboten wereldwijd is aangegroeid tot 4,7 miljoen.

 

GEDRAGSCODE

In 1995, toen de FAO zijn vijftigste verjaardag vierde, voerde het VN-agentschap een Gedragscode voor een Verantwoorde Visserij in, op basis van de input van 170 landen. Deze code bevat een reeks beleidsprincipes, technische richtlijnen en goede praktijken om visserij en aquacultuur op een verantwoorde manier te beheren. De code werd in het leven geroepen om in te spelen op meldingen dat vele visserijen wereldwijd tegen hun maximale productieniveaus zaten. Deze code is vandaag nog net zo belangrijk voor een duurzaam visserijbeheer als twintig jaar geleden.

De gedragscode promoot het verantwoord gebruik van aquatische hulpbronnen en de instandhouding van habitats om zo de bijdrage van de sector aan de voedselveiligheid, het terugdringen van de armoede en het sociale welzijn een duwtje in de rug te helpen geven.
Globaal gezien wil de code in de eerste plaats verantwoorde visserijen oprichten met aandacht voor de pertinente biologische, technische, economische, sociale, milieugerelateerde en commerciële aspecten.

 

BELANGRIJKSTE VISGRONDEN

De FAO richtte voor statistische doeleinden ook 27 zogenaamde internationale “FAO-visgronden” op. Deze omvatten acht grote visgronden in zoete wateren die de binnenwateren van de continenten bestrijken en omvatten eveneens 19 grote visgronden op zee in de Atlantische, Indische, Grote en Zuidelijke Oceanen, met hun aangrenzende zeeën. De grenzen van de visgronden werden grotendeels bepaald op basis van het advies van verschillende belangrijke internationale visserijagentschappen.
In 2012 leverden deze visgronden op zee in totaal 79,9 metrische ton op, met Gebied 61 (noordwestelijke Grote Oceaan) op kop met 2,5 miljoen metrische ton, gevolgd door Gebied 71 (westelijk-centrale Grote Oceaan), dat goed was voor 12,1 miljoen metrische ton. Dit geeft een duidelijk beeld van de grote en nog steeds stijgende vangst door de Aziatische landen.
Pittman Seafoods koopt als grote leverancier van diepvriesvis vele in het wild levende vissoorten uit deze gebieden aan, zoals kabeljauw uit Gebied 27 (noordoostelijke Atlantische Oceaan), waar zowel de IJslandse als de Noorse visserijen actief zijn; kreeft, sneeuwkrab, sint-jakobsvruchten en garnalen uit koude wateren uit Gebied 18 (Noordelijke IJszee); en kabeljauw, wilde zalm, Alaska pollak en Japanse schar uit Gebied 61.
Wat betreft de visserijen houdt Pittman altijd rekening met deze drie parameters: de biologische kenmerken, de ecologische gevolgen en het beheer. Het allerbelangrijkste aspect is echter dat het bedrijf altijd precies weet waar zijn vis vandaan komt.

 

FOCUS OP DUURZAAMHEID

Op de grote vismarkten is de traceerbaarheid van de voedselketen steeds vaker vereist. Daarom biedt de FAO ook technische richtlijnen over certificering en eco-labelling. Dit kan de producenten helpen aan te tonen dat hun vis legaal werd gevangen door een duurzaam beheerde visserij of werd geproduceerd in een verantwoord gerunde aquacultuur.
Vandaag wordt 71 procent van de door de FAO opgevolgde commerciële zeevisvoorraden gevangen op een biologisch duurzame manier. Dit bewijst dat er de laatste jaren veel verbetering is geboekt.

De FAO gaat verder en promoot zijn nieuwe Blue Growth-framework (meer details vindt u in het rapport) als een coherente aanpak voor een duurzaam, geïntegreerd en sociaaleconomisch gevoelig beheer van de oceanen en waterrijke gebieden. Dit initiatief richt zich op de visvangst, aquacultuur, ecosystemen, handel en sociale bescherming van kustgemeenschappen. De FAO gelooft dat deze aanpak zo’n 37,4 miljard euro


Comments