Als de grootte er werkelijk toe doet, dan is koningskrab – de grootste eetbare krab ter wereld – het perfecte schaaldier. Het grootste lid van de spinkrabfamilie kan tot 10 kg wegen en wordt steeds populairder bij consumenten op een groeiend aantal markten.

Koningskrab wordt meestal rechtstreeks uit de schaal gegeten met warme boter of een lichte saus. Daarom worden deze hoogstaande zeevruchten meestal verkocht in stukken – als ingevroren en gekookte poten en scharen die eenvoudigweg ontdooid en gestoomd of koud gegeten worden.

SOORTEN

Er zijn drie soorten koningskrab die commercieel worden gevangen en overwegend voorkomen in een brede strook van de koude wateren in de noordelijke Stille en Atlantische Oceaan – van Zuidoost-Alaska tot het Russische schiereiland Kamtsjatka: de rode (Paralithodes camtschatica), blauwe (Paralithodes platypus) en bruine (Lithodes aequispina) koningskrab.

Met hun poten met een spanwijdte van 1,8 meter zijn de rode koningskrabben de grootste van de soort en vormen ze veruit de grootste aanvoerbron, goed voor meer dan 80% van de totale wereldwijde vangst van koningskrab.

De iets kleinere blauwe koningskrab onderscheidt zich van zijn rode zusje door zijn meer uitgesproken donkere kleur op het puntje van de poten. Aangezien de blauwe koningskrab echter rood wordt wanneer deze wordt gekookt, kunnen de meeste consumenten het verschil tussen beide niet zien en daarom worden ze meestal tegen dezelfde prijs verkocht.

De kleinste van de drie, de bruine koningskrab, kan makkelijk worden herkend door de rood-oranje kleur op de poten (de onderkant van de poten van de rode en blauwe koningskrab is romig wit). Bruine koningskrab wordt meestal tegen een lagere prijs verkocht omdat ze meestal een lager vleesgehalte hebben.

Naast deze drie variëteiten is er ook de rode ondersoort Lithodes santolla – bekend als de ‘zuidelijke koningskrab’. Deze schaaldieren worden tussen begin juli en eind november voorbij de Zuid-Amerikaanse kusten van de Stille Oceaan gevangen. Pittman Seafoods koopt deze bijzondere krab aan uit Chili, omdat het de voorkeur geeft aan de inherente verhouding van de hoeveelheid vlees tot de schaal en door de zoete, verfijnde smaak.

VISSERIJ

Ook al staat koningskrab voor veel mensen synoniem met Alaska – waar de iconische visserij in de vroege jaren 50 in de Golf van Alaska werd ontwikkeld – toch is Rusland, waar het product ook bekendstaat als ‘Kamtsjatka krab’, vandaag de belangrijkste leverancier wereldwijd. Rusland levert inderdaad ongeveer de helft van de totale aanvoer van koningskrab en heeft vooral een sterke positie bemachtigd op enkele belangrijke Aziatische markten.

De Russische handel in koningskrab kreeg ook een duwtje in de rug door aanzienlijke verhogingen van de recente quota. Na een toename van 20% in de totale toegestane vangst (TAC) voor 2016, werden de quota voor 2017 verhoogd tot 27%, goed voor 13.022 ton. Van deze totale toegestane vangst kreeg het belangrijkste visserijgebied van westelijk Kamtsjatka een toename van 30% toebedeeld, goed voor 8574 ton, terwijl de quota van de zone Kamtsjatka-Kuril opgetrokken werden tot 29% of 3276 ton.

Rusland heeft twee vangstseizoenen voor de koningskrab – de winter (januari tot april) en de nazomer (september tot december).

VERWERKING

Koningskrab wordt hoofdzakelijk gevangen in korven en alleen de mannetjes, die veel groter zijn dan de vrouwtjes, worden gevangen. Eenmaal boven worden de krabben ofwel verwerkt aan boord van de schepen die ze zowel vangen als verwerken ofwel levend geleverd aan drijvende verwerkende eenheden of aan wal. Nadat ze in stukken zijn verwerkt, worden de producten gekookt en ingevroren. Secundaire verwerkers snijden de delen ook in afzonderlijke poten, terwijl een klein, maar groeiend aantal koningskrabben levend of vers wordt verzonden aan een veel duurdere prijs.

Naar aanleiding van de toenemende internationale vraag naar deze delicatesse en de relatief onveranderde wereldwijde toelevering, hebben de prijzen voor koningskrab de afgelopen seizoenen ongekende hoogtes bereikt.

DUURZAAMHEID

Eind vorig jaar werd aangekondigd dat de producenten van Russische rode koningskrab in de Barentszzee waren begonnen met de voorbereidingen voor certificering overeenkomstig de duurzaamheidsnorm van het Marine Stewardship Council (MSC) na het succesvol afleggen van een voorlopige evaluatie.

Deze certificeringskandidaat van de visserij, de Association of Crab Catchers of North, werd in 1992 opgericht als een non-profitorganisatie en heeft momenteel tien krabschepen in gebruik om krab van de visgrond in de Russische economische zone (REZ) naar Moermansk te brengen. De visserij haalt ongeveer 6380 ton rode koningskrab op, waarvan de meeste in Rusland wordt verkocht, evenals aan de EU, de VS en China.

De Chileense krabvisserij wordt op haar beurt volledig beheerd door SERNAPESCA, het bestuursorgaan voor alle visserijactiviteiten in het land, dat een strikte controle uitvoert op de vangst en de aanvoer, en dit onder strenge milieunormen en een rigoureus bodembeschermingsbeleid.